The individual has always had to struggle to keep from being overwhelmed by the tribe. If you try it, you will be lonely often, and sometimes frightened. But no price is too high to pay for the privilege of owning yourself - Friedrich Nietzsche 

 Het is een teken van een ontwikkelde geest om met een gedachte te kunnen spelen zonder die te accepteren - Aristoteles

Wandel ver genoeg de schaduw in, en wie weet stuit je op iets onverwachts: de tederheid van verbondenheid die ontstaat uit het onder ogen komen van de dood - Dark Mountain Project
The only real prison is fear, and the only real freedom is freedom from fear - Aung San Suu Kyi

Zelfs de begeerte verdwijnt; het enige wat overblijft is verbittering, afgunst en angst. Vooral verbittering; een peilloze, onvoorstelbare verbittering. Geen enkele beschaving en geen enkel tijdperk hebben ooit zo’n enorme hoeveelheid verbittering kunnen opwekken - Michel Houellebecq

Waarom moet het leven een betekenis hebben? Waarom moet het leven een doel hebben? Leven op zich is alles wat er is. Je speurtocht naar spirituele zingeving heeft van het leven een probleem gemaakt - Krishnamurti

Waanzin is: hetzelfde doen en een andere uitslag verwachten - Bill Clinton

Je mag van de anderen niet de bouwstenen van je eigen leven maken, niet de waterdragers bij de hardloopwedstrijd om je eigen zaligheid.

Zondig tegen uzelf, o Ziel, zondig tegen uzelf! Maar dan zult ge geen tijd meer hebben om uzelf te eren! Want ieders leven is slechts kort. Ook het uwe loopt snel ten einde en toch eerbiedigt ge uzelf niet, maar denkt ge uw geluk in de ziel van een ander te vinden - Markus Aurelius

 We zijn alleen als we worden geboren, we zijn alleen als we sterven. De rest is doen alsof. Maar bij mijn ouders was dat doen- alsof echt. Intellectueel gezien wisten ze het allemaal wel, van dat alleen zijn, maar zij waren in staat om die droom te blijven koesteren. Dat vond ik ontroerend, en verbazingwekkend op een bepaalde manier - Roz Chast 

 Literatuur helpt uiteindelijk niet, maar in mijn boek probeer ik lezers aan te moedigen om zuinig te zijn op hun omgeving: op de natuur, op hun lichaam, op de mensen van wie ze houden. Ik vertel ze dat ze moeten liefhebben zolang dat nog kan - Michel Faber 

Ziet u die stroom, die rivier, die put? Daarin woont de vrijheid. Ziet u die ellendige, uitgedroogde, onvolgroeide boom? Aan elke tak hangt de vrijheid. Vraagt u de weg naar de vrijheid? U kunt hem vinden in elke ader van uw lichaam - Seneca

 De gedachte aan zelfmoord werkt als een troostmiddel: die helpt je door menige boze nacht - Friedrich Nietzsche 

 Wij leven in een bezeten wereld. En wij weten het. Het zou voor niemand onverwacht komen, als de waanzin eensklaps uitbrak in een razernij, waaruit deze arme Europese mensheid achterbleef in verstomping en verdwazing, de motoren nog draaiende en de vlaggen nog wapperende, maar de geest geweken - Johan Huizinga (1872 - 1945)

Je moet van binnenuit blijven denken en niet hoe er tegen je aan gekeken wordt - Vonne van der Meer 

Laten wij derhalve voortdurend evenzeer bedacht zijn op onze eigen sterfelijkheid als die van allen voor wie wij genegenheid koesteren (…) Nu ben ik er zowel op bedacht dat alles sterfelijk is alsook sterfelijk volgens een onzekere wetmatigheid; vandaag kan gebeuren wat ooit kan gebeuren - Seneca

Every time you are able to find some humor in a difficult situation, you win - Avinash Wandre 

Nog steeds en midden in deze stront, haat ik het extremisme - Joseph Roth (1930 aan Stefan Zweig)

The brain as an orchestra, an ensemble, but without a conductor, an orchestra which makes its own music - Oliver Sacks

My religion is nature. That’s what arouses those feelings of wonder and mysticism and gratitude in me - Oliver Sacks 

There is no such thing as a simple miracle (Awakenings) 

Eigenlijk zouden we angst als teken moeten zien dat we de essentie van ons leven naderen, dat we écht worden uitgedaagd omdat we in een nieuwe situatie geraken waarover we geen controle hebben - Damiaan Denys

Angst is de duizeligheid van de vrijheid - Søren Kierkegaard

I now reckon upon a speedy dissolution, I have suffered very little pain from my disorder; and what is more strange, have, notwithstanding the great decline of my person, never suffered a moment’s abatement of my spirits. I possess the same ardour as ever in study, and the same gaiety in company - David Hume, april 1776 (he died on august 25)

It was many years ago that I became what I am. I was trapped in this life like an innocent lamb - Gordon Sumner

Richard Dawkins

We are going to die, and that makes us the lucky ones. Most people are never going to die because they are never going to be born. The potential people who could have been here in my place but who will in fact never see the light of day outnumber the sand grains of Arabia. Certainly those unborn ghosts include greater poets than Keats, scientists greater than Newton. We know this because the set of possible people allowed by our DNA so massively exceeds the set of actual people. In the teeth of these stupefying odds it is you and I, in our ordinariness, that are here.


We live on a planet that is all but perfect for our kind of life: not too warm and not too cold, basking in kindly sunshine, softly watered; a gently spinning, green and gold harvest festival of a planet. Yes, and alas, there are deserts and slums; there is starvation and racking misery to be found. But take a look at the competition. Compared with most planets this is paradise, and parts of earth are still paradise by any standards. What are the odds that a planet picked at random would have these complaisant properties? Even the most optimistic calculation would put it at less than one in a million.

Imagine a spaceship full of sleeping explorers, deep-frozen would-be colonists of some distant world. Perhaps the ship is on a forlorn mission to save the species before an unstoppable comet, like the one that killed the dinosaurs, hits the home planet. The voyagers go into the deep-freeze soberly reckoning the odds against their spaceship's ever chancing upon a planet friendly to life. If one in a million planets is suitable at best, and it takes centuries to travel from each star to the next, the spaceship is pathetically unlikely to find a tolerable, let alone safe, haven for its sleeping cargo.


But imagine that the ship's robot pilot turns out to be unthinkably lucky. After millions of years the ship does find a planet capable of sustaining life: a planet of equable temperature, bathed in warm starshine, refreshed by oxygen and water. The passengers, Rip van Winkles, wake stumbling into the light. After a million years of sleep, here is a whole new fertile globe, a lush planet of warm pastures, sparkling streams and waterfalls, a world bountiful with creatures, darting through alien green felicity. Our travellers walk entranced, stupefied, unable to believe their unaccustomed senses or their luck.


The story asks for too much luck; it would never happen. And yet, isn't that what has happened to each one of us? We have woken after hundreds of millions of years asleep, defying astronomical odds. Admittedly we didn't arrive by spaceship, we arrived by being born, and we didn't burst conscious into the world but accumulated awareness gradually through babyhood. The fact that we slowly apprehend our world, rather than suddenly discover it, should not subtract from its wonder.


Of course I am playing tricks with the idea of luck, putting the cart before the horse. It is no accident that our kind of life finds itself on a planet whose temperature, rainfall and everything else are exactly right. If the planet were suitable for another kind of life, it is that other kind of life that would have evolved here. But we as individuals are still hugely blessed. Privileged, and not just privileged to enjoy our planet. More, we are granted the opportunity to understand why our eyes are open, and why they see what they do, in the short time before they close for ever.